Bir anime’de olmazsa olmaz olan şey hatta anime’nin iyi mi yoksa kötü mü olduğunu belirleyen yegane etmen animedeki olay örgüsü yada olay örgülerinin alt yapısıdır.
Genel olarak alt yapı hikaye’nin giriş gelişme sonucunu belirleyen detaylardır.
Anime bu alt yapıyı düzgün yaparsa anime ilerleme açısında kötü gitse bile alt yapıya sırtını dayayıp bu kötü sonu iyi sona bile çevirebilir.
Bir anca *** Buff çıkarma gibi gözükebilir ama yapı sayesinde bu güç açıklanabilir.
Mesela bir karakter düşünelim bu karakter son savaşında ve hiç gücü kalmadı ve adam güç arayışında ceplerine falan bakıyor bir şey bulamıyor ve birden bire ölmüş annesinin ona verdiği kolyeyi hatırlıyor.
Bu kolye ona anlık buff verebilen bir kolye ve onu bu kötü durumdan kurtarabilir.
İşte böyle ufak ama alt yapılı olaylar seyircilerin gözüne batmaz.
Çünkü bu güç veren nesneyi daha önce gördük, bu nesnenin kulanıldığı vakit ne yapabildiğine şahit olduk.
Bu yüzden izlerken “Oha be o kolye aslında buymuş !” tepkisi verip şaşırırız ama bir yandan bu olayın alt yapısı olduğu için “Bu ne ya böyle ?” gibi sorular aklımızda kalmaz.
Ya da, ana karakter bir gün yolda gidiyor ve pusuya düşüyor, ardından bir gurup adam çıkıp “Dostuma dokunanın kafasını kopartırım !” diye adam dövüşe dalıyor.
Dövüş bitiyor ve adam harbiden dediğini yapıp herkesi öldürüyor ana karakteri kurtarmak için ve ana karakter “Sen de kimsin ?” diye sorduğu vakit adam “Dostum ben senin yıllar önce kurtardığın o savaş meraklısı barmenim.” diyor.
Ve ana karakter bu anı hatırlıyor ve çok seviniyor. İşte alt yapılar bu yüzden önemlidir.
Seyirciye “Sen nereden çıktın ?” cevap vermek için vardır genel olarak.
Hikaye gelişimi karakterlerin önceden tanıtılması ile olmaz, örneğin One Piece’yi ya da Naruto’yu ele alalım. Yüzlerce bölüm ve binlerce karakter var yani hepsini önceden tanıtmak mümkün değildir.
Buna rağmen çok boş hikayeler de izliyoruz. Karakter derinliğinin sadece acı ile sağlandığı boş şeyler. Bu da nedense japon mantığından kaynaklanıyor. Güçlenmek için acı şart mı? Belki karakterin ailesi iyiydi ve kimse cinayetten ya da kanserden ölmedi bu o karkterin kişişliğini kötü yapar mı?
Önemli olan hikayedeki olaylara karakterin verdiği tepkidir.
Argonaut
Bu mantık daha oturaklı ama bir anime kafasında düşününce mantık ortadan kalkar. Buff için genelde geçmişten bir dostun desteğine yada sevgi’nin, arkadaşlığın gücü yada dediğin gibi geçmişten gerçekleşen büyük acılara ihtiyaç duyar.
Ama hiç bir destansı hikaye’de ana karakterin başına travma tik bir şeyler yada tutkusunu takip etme arzusu olmadan ana karakter harekete geçmez.
Yani kısacası motivasyon animelerde her zaman en uç noktadadır, ya çok iyi bir motivasyon olacak yada kötü bir motivasyon.
Bunların dışında ben hiç bir zaman ana karakterin amaçsız bir şekilde yola çıktığını görmedim. Bazı animeler vardır ana karakterin motivasyonu can sıkıntısıdır ve aksiyon arıyordur.
Böyle alt yapılar ise çok kötüdür, çünkü seyirci sebepsiz bir motivasyon görürse “Yazar bu adam için motivasyon bulamamış belli ki, bu yüzden ilk başta amaçsız yapıp sonrasında yolda karşılaştığı durumlar ve kişiler sayesinde motivasyon kazandıracak.” der ve genelde seyirci haklı olur.
Yani ana karakterin alt yapısı kadar motivasyonu da önemlidir.
Slayer
Argonaut
Bence seyirci kendisi ile bir bağlantı kurmak ister. Örneğin annesi babası ile oturan birsinin Batman ile bağlantı kurması mümkün değildir ama hayatta bir şeyler başarmak için çabalayan bir karakter ile herkes bağlantı kurabilir.
Slayer
İşte böyle motivasyonlar lazımdır, mantıklı ve gerçek hayattan motivasyonlar okuyucu eseri okurken “Oha be bu bana benziyor.” derse okuyucu/seyirci o eser ile duygusal bir bağ kurar ve kişi serinin geleceğinde kötü yola düşse bile onu hala okumaya/izlemeye devam eder çünkü yine kendisinden bir şey arıyordur.
Bu durumda en iyi hikayelerin “Yaşamdan Kesitler” türünde olduğunda anlaşıyoruz.
Argonaut
Teşekkürler
Bazen çok boş beleş olabiliyor.