Ana karakterimizin rast gele ya da seçilerek bir güce eriştiği kaç seri izlediniz? Belki de yüzlercedir. Böyle serileri izeyici sever çünkü yerinde kendisini koyar ve seçim/kaza rastgele olduğundan kolay bağ kurar.
Sonra senaristler işin içine etmeye başlar. “Senin Babanın da gücü vardı” ya da “Seçilmene deden referans oldu” gibi bir elitizmin içine girerler. Bence seyirci tam bu noktada kopmaktadır.
Star Wars havasında tüm hikaye evrenini etkieyen tüm iyi ve kötü karakterler birden akraba çıkmaya başlar. Sonunda olay iyice elitzmin körelttiği bir çıkmaza dönüşür.
- Ben senin babanım.
- Hani seçilmiştik reis? 10 yıl eğitm falan gördük.
- Çünkü ben senin babanım.
Peki ya sizce?
Evet. Basta sıradan bir çocuk. Ortada bir kahraman. Sonda meğer basta da sıradan değilmiş.
İyice sıkıyor. Tüm konu bir ailenin çevresinde dönüyor gibi oluyor.
Hepsinin aklında o STAR WARS havasını vermek var ama yemez.